Во последно време се појавија се повеќе и повеќе знаци на нова економска криза. Што значи ова за просечниот човек и зошто наредната рецесија може да остане во приказната како посебна? Одговорот на ова прашање според Даг Кејси, основачот на 30-годишната консултантска фирма Кејси Истрајт е нималку пријатен.
Економската рецесија или криза, а влијаејќи врз благосостојбата на населението, не значи дека сите ќе бидат погодени од овој процес.
Секоја криза, всушност, го пренасочување на капиталот.
Нема сомневање дека голем дел од светското богатство, дури и во тешки времиња, продолжува да постои, тоа едноставно оди во други раце.
Според основачот на Кејси Истрајт, сега сме во последната фаза од многу долг, но на многу начини многу слаб и вештачки циклус на економски раст.
Во исто време, овој економски раст беше придружуван од еден од најмоќните ефекти на “напумпани” берзи во историјата, комбинација на трилиони нови долари што ги пуштија во оптек централните банки во изминатата деценија во форма на фискални програми за поддршка. Уште многу малку луѓе во моментов се склони да прифатат дека доаѓаат тешки времиња, а да не се спомене и најголемата депресија во историјата.
Но, во моментов вреди да се размислува за тоа. Даг Кејси е убеден дека американската економија е куќа од карти што може да се урне од не многу силен ветер, но цунамито сега се приближува.
Економската депресија има три главни карактеристики:
1. Ова е време кога стандардот на живеење на повеќето луѓе значително се намалува.
2. Ова е време кога се ликвидираат нарушувањата во економијата и неефективниот инвестиран капитал.
3. Ова е време кога деловниот циклус го достигна својот врв.
Начинот на живеење на општеството исто така може да доведе до економска депресија кога општеството кое е во прашање живее со повеќе пари отколку што тоа ги создава – на долг рок. Но најлошиот вид на економска депресија не само што има економски последици, туку има и економски причини. И во овој случај, Кејси препорачува да се обрне внимание на следните карактеристики:
Често акциите на властите едноставно ги принудуваат луѓето да дејствуваат, во правци што претходно им изгледале економски неоправдани.
Со други зборови, владите честопати и директно ги охрабруваат луѓето да купуваат и продаваат работи што нема да ги купат или продадат под други околности, да создаваат работи што тие не би сакале да ги произведат под други околности и да инвестираат во работи кои во други околности немаат смисла да инвестираат.
Тоа е ирационално однесување кое со текот на времето води кон нерамнотежи. Потоа, постои нормализација, но пред тоа постојат банкротства на многу компании и невработеност.
Фискалните стимулации, исто така, ја нарушуваат реалноста
Ова ги принудува учесниците во деловниот процес да прават капитални инвестиции без страв од користење на заемниот капитал.
Во суштина, кога владата има дефицит, Федералните резерви на САД го купуваат долгот и ја кредитираат владата преку комерцијални банки, а за таа цел печатат повеќе долари. Користењето на печатарскиот потенцијал за создавање нови пари е многу важно во денешниот електронски свет.
Во оваа ситуација, инфлацијата праќа лажни сигнали на бизнисмените залажувајќи ги дека постои побарувачка за нивните производи. Ова ги прави да вработат повеќе работници и да прават капитални инвестиции – честопати со заеми. Ова се нарекува “стимулирање на економијата”.
Инфлацијата на валутата со печатење на повеќе пари може да ги намали каматните стапки некое време, бидејќи цената на парите (каматата) се намалува со зголемената парична маса. Ова ги тера луѓето да заштедат помалку и да земаат повеќе кредити, исто како што Американците прават со години. Многу од овие нови пари одат на берзата, со што таа расте, а акциите со кои тагуваат вештачки се зголемуваат.
Кога ќе почне несреќата?
Сето ова продолжува се додека не се забрза инфлацијата, цените на мало се зголемуваат брзо, а каматните стапки драстично скокаат за да ја одразат амортизацијата на валутата. Во овој момент, несреќата започнува. Тогаш бизнисите почнуваат да банкротираат, акциите паѓаат, колапсот на приносите на обврзниците и многу работници и вработени ги губат работните места.
Ако властите му дозволат на пазарот сам да ја реши кризата, економијата ќе биде ослободена од неефикасни компании, и ќе има наплата.
Наместо да му се дозволи на пазарот да се прилагоди и да ја реши кризата, владата обично започнува со нов и поголем пакет на стимулации. Колку почесто се случува ова, толку е подлабоко нарушувањето на начинот на кој луѓето консумираат и инвестираат, а најлошото – евентуалната депресија – се влошува.
Така основачот на Кејси Истрајт е убеден дека идната економска рецесија ќе биде најмоќната видена досега и ќе влезе во историјата.
Забрането превземање на содржината без претходно одобрение од редакцијата на БанкоМетар.мк