Владиниот долг може да се зголеми за стотици милијарди фунти, без негативно покачување на каматните стапки?
Пазарот на обврзници во Велика Британија воопшто не изгледа проблематично од Џереми Корбин, пишува Томи Стублингтон од „Фајненшал тајмс“.
Во четвртокот, опозицискиот лидер претстави манифест полн со ветувања за огромни инвестиции финансирани од заеми. Но, инвеститорите не се загрижени кога ќе побараат од нив да платат за тоа. Приносите на државните обврзници се близу до историски најниски вредности и менаџерите на големите фондови велат дека суверениот долг може да се зголеми за стотици милијарди, без негативно да ги зголеми трошоците за заеми.
Мирот на пазарот, се разбира, делумно ја одразува лошата веројатност инвеститорите да веруваат дека Лабуристичката партија на Корбин ќе победи на парламентарните избори следниот месец. На крајот на краиштата, чуварите на обврзници не станаа одеднаш социјалисти. Плановите на Лабористите за големи национализации секако се причина за загриженост, дури и ако не е таква големина на плановите за трошење.
Сепак, смиреноста е исто така знак на нешто поголемо: пазарите на обврзници веќе не се грижат многу за дефицитите. Владејачката Конзервативна партија вети и расипничко трошење, со нето-заеми од јавниот сектор кои веќе достигнаа најголем износ за пет години во октомври.
Велика Британија не е ни најдобриот пример за овој нов став кон јавните финансии. Во земјите со негативни приноси на државните обврзници, инвеститорите практично им викаат на владите да позајмуваат. Ова е симптоматично за пост-кризниот свет, каде монетарните власти ги преминале сите граници за да ја стимулираат економијата, додека фискалните власти најмногу ги затегнуваат ремените. Каматните стапки беа намалени и централните банки купија огромен удел на пазарот на државни обврзници.
Меѓутоа, сега, дискусиите помеѓу инвеститорите се за „фокусирање“ на фискалната политика, со оглед на тоа што се смета дека монетарната политика завршила со својата „муниција“. Повиците за фискално ограничување веројатно нема да бидат присутни, особено за време на претседателската кампања следната година во САД, уште повеќе ако станува збор за трка меѓу Доналд Трамп и Елизабет Ворен. Дури и долгогодишната посветеност на Германија за одржување на буџетски суфицити е под притисок, дома и во странство.
Ако се постават глобални промени, Велика Британија може да се покаже како пионер. Дали пазарот на обврзници навистина ќе го проголта скокот на долговите во време кога долгот останува висок и Брекзит ветува економски катаклизма?
Консензусот е дека приносите на државните обврзници најверојатно ќе се зголемат доколку и кога владите истурат тони нови емисии на пари на пазарот. Но, тоа е во голема мерка затоа што инвеститорите веруваат дека фискалната експанзија ќе биде поефикасна од монетарната политика за стимулирање на растот. Тие ќе се грижат само за враќање на парите – или надвор од контролната инфлација – во најекстремно сценарио.
За развиените пазари кои имаат своја валута и централните банки, повисоките приноси на обврзници обично се знак на економско здравје, а не за криза – аргумент кој се губи кога Трамп укажува на негативни трошоци за позајмување во Европа и вели дека сака да има уште.
Во Велика Британија и пошироко, до тој степен што какво било зголемување на приносите е во умерени количини и не се заканува дека ќе излезе од контрола, треба да биде причина за славење, а не за грижи.
Забрането превземање на содржината без претходна согласност од редакцијата на БанкоМетар.мк