ЛОНДОН (Ројтерс) – Додека турската економија тоне, некои странски фондови купуваат сè, од компаниите за газирани пијалоци, до автомеханичарски работилници, до банки, додека ги откриваат преживеаните компании кои го преживеаа колапсот на пазарите за корпоративни обврзници и пазарите на капитал во земјата.
Многу странски инвеститори и макро-фокусирани менаџери на средства се повлекуваат, вознемирени од комбинацијата на лирата која рапидно ја губи својата вредност, високата инфлација, погрешните чекори на монетарната политика и штетниот спор помеѓу претседателот Таип Ердоган и САД.
Но, главниот индекс на акционерскиот капитал во Турција, овој квартал е намален за 4%, некои фондови инвестираат врз основа на различни критериуми, вклучувајќи ја и изложеноста на компаниите на странските пазари, нивоата на долг и односите со Ердоган.
Union Investment – фондови со седиште во Германија, кои управуваат со околу 343 милијарди евра, купија долгорочни обврзници што им припаѓаа на турската компанија Icaecek (CCI) на пакувач на Кока-Кола во Турција и конгломератот Koc Holding. Продавачите се меѓународни инвестициски банки.
“Ги видовме стравовите и нестабилноста на трговијата … и обично тоа е многу добра можност да се добијат некои обврзници, да се направи некој риболов”, рече Сергеј Дергачев, виш портфолио менаџер на Унион Инвестмент, кој беше задоволен со 5 до 6 проценти принос.
“Јас сум долгорочен инвеститор и долгорочно сме доста позитивни за Турција, бидејќи имате млада популација и огромна разлика меѓу врвните корпорации кои издаваат обврзници со силно корпоративно управување и силно управување со ризикот”.
Многу инвеститори кои избираат такви имиња ги наведуваат нивните ниски нивоа на долг и здрав паричен тек, овозможувајќи им да ја издржат рецесијата на лирата и економијата оптоварена со перманентна криза.
Тие исто така се фаворизираат бидејќи се големи извозници. ЦЦИ извезуваат во неколку поранешни советски и блискоисточни земји.
“Севкупната теза е дека економијата е слаба и ќе остане слаба … а извозниот сектор стана поконкурентен”, рече Џулијан Мајо, главен инвестициски стратег во фирмата за управување со инвестиции Fiera Capital.
Тој ги одбира како потентни инвестиции во Турција фирмите како : рафинеријата Тупрас, производителот на автомобили Тофас, заедничко вложување на Коц Холдинг и италијанскиот Фиат и производителот на апарати за домаќинство Arcelik.
Финансискиот советник Lazard Asset Management веќе има прекумерна изложеност на турски капитал и размислува да додаде на своите имоти. “Заедно со Русија, Турција е најевтиниот пазар во светот меѓу значајните пазари”, рече Џејмс Доналд, нејзиниот извршен директор за акционерски капитал во пазарите во развој.
“… Кога ги намалувате ризиците за кои мислиме дека има уште вредност … Доколку се подобри валутата, можеме да додадеме други имиња со изложеност на домашната економија”.
“ВИСОКО ПОЛИТИЗИРАН”
Економските ризици вклучуваат пролонгирана рецесија или опадувачки стандард, додека деловните односи со Ердоган и АК партијата со исламистички корени претставуваат политички ризик.
Линкови меѓу истоимените семејни сопственици на Коц Холдинг – истакнати меѓу турската секуларна деловна елита – и АКП понекогаш биле тестирани, а некои компании во своето портфолио, вклучувајќи ги и Тупрас, во минатото беа погодени со парични казни.
“Ова е мошне политизирана ситуација во која се поштедени само пријателите на владата … и поголемите банки и поголемите компании (кои) имаат историја на спротивставување на Ердоган веројатно ќе го преземат товарот (на економските прилагодувања)”, рече Јан Дех, шеф на истражувањето за новите пазари за инвестицискиот фонд Ашмор груп.
Многу банки се преплавија со зголемување на лошите кредитни портфолија поврзани со градежниот и енергетскиот сектори, додека Ердоган му се заканува на финансискиот секторот поради тоа што не ги намалува трошоците за позајмување.
Но, некои гледаат инвестициски можности тука.
“Имаме аквизиции во некои од приватните банки, но на повисоко ниво (тоа) … изгледа доста интересно во смисла на вредност”, рече Филипо Аллоатти, висок кредитен аналитичар во Хермес Инвестиционен Менаџмент.
Тој одби да ги специфицира кои се тие банки, но истакна дека Акбанк и Гаранти банка се фаворизирани имиња, делумно поради нивниот конзервативен пристап кон управувањето со ризиците.
Нивните високи доларски обврзници нудат 7-8% принос, во споредба со 4,5-5% за субординираните обврзници на водечките бразилски банки, истакна тој.
“Турција не е Бразил. Тоа е во тешка ситуација, но ако мислите дека одат напред, тогаш тоа е доста интересно, бидејќи сте добро компензирани”. Рече Алтоатти.
“Унион Инвестмент” на Дергачев купи акционерски доларски обврзници на Акбанк овој месец. “Во однос на ликвидноста, дури и под претпоставка дека нема да има rollover, тие (Акбанка) имаат ликвидност барем од средината до крајот на 2020 година, па затоа имаат добра ликвидност”, рече тој.