Креаторот на името на групата БРИКС, поранешниот економист на Голдман Сакс, Џим О’Нил, рече дека идејата за истиснување на американскиот долар е бајка, се додека Индија и Кина се толку поделени и одбиваат да соработуваат во трговијата.
Тој го измисли терминот БРИКС во 2001 година во извештај кој го истакна огромниот потенцијал за раст на Бразил, Русија, Индија и Кина, како и потребата од реформирање на глобалното владеење за да ги вклучи овие земји, објави Ројтерс.
„Идејата дека БРИКС може да биде автентичен глобален економски клуб е јасно во доменот на бајките, на ист начин како што може да биде групата Г7“, рече О’Нил, додавајќи дека е многу вознемирувачки што БРИКС се гледа себеси како глобална алтернатива бидејќи очигледно не е изводлива.
Според него, самитот на БРИКС изгледа како симболичен годишен собир на кој важните земји во развој, особено оние кои се бучни како Русија, но и Кина, можат да се сретнат и да нагласат колку е добро да се биде дел од нешто што не ги вклучува САД. како и дека глобалниот систем на управување не е доволно добар.
Според него, групата БРИКС постигнала многу малку во изминатите 15 години и не е можно да се решат вистински глобални прашања без САД и Европа, исто како што не е возможно Западот да ги реши истите овие прашања без Кина. Индија, а во помала мера и Русија и Бразил.
Оваа група сега опфаќа 45 отсто од светското население, како и 35 отсто од светската економија, иако Кина има повеќе од половина од нејзината економска моќ, наведува Ројтерс.
Рускиот претседател Владимир Путин, кој го отвори самитот во Казан, рече дека се повеќе земји сакаат да се приклучат на БРИКС, а О’Нил вели дека тоа ќе и отежне на организацијата да постигне нешто. Тој додаде дека се зборува за изнаоѓање алтернатива за доларот откако тој се занимава со финансии, но дека ниту една земја која има потенцијал да го стори тоа не направила ништо сериозно во таа смисла.
Според О’Нил, која било валута на БРИКС би зависела во голема мера од Кина, додека Русија и Бразил не би биле важен дел од неа.
„Ако навистина сакаат да бидат сериозни во врска со економските прашања, зошто навистина не спроведуваат меѓусебна трговија заснована на пониски царини“, праша тој, заклучувајќи дека двете земји кои навистина се важни, Кина и Индија, треба да се обидат да се договорат наместо се обидуваат да се конфронтираат цело време.