Од стапувањето во сила на забраната за руската нафта од 5 февруари минатата година до крајот на февруари годинава, Европската унија увезла повеќе од 5 милиони тони нафтени деривати во вредност од над 3 милијарди евра од три турски пристаништа – Џејхан, Мармара Ереглиси и Мерсин. Тоа е според анализата на Центарот за проучување на демократијата и Центарот за истражување на енергија и чист воздух (CREA).
Постои силно сомневање дека поголемиот дел од овие рафинирани производи најверојатно се од руско потекло, бидејќи 86% од увозот на пристаништата во истиот период доаѓа од Русија.
Минатата година Турција зеде 18 отсто од вкупниот руски извоз на нафтени деривати. Ова е петкратно зголемување за една деценија, а во годината откако беше воведено ембаргото за увоз на руски горива во ЕУ и земјите од Г-7, Турција увезла руски нафтени деривати во вредност од 17,6 милијарди евра. Тоа е 81 отсто од вкупниот увоз на рафинирани производи во земјава.
5,4 милијарди евра за Кремљ
Овој увоз генерира 5,4 милијарди евра даночен приход за воената каса на Кремљ, продолжувајќи и овозможувајќи ја војната на Москва против Украина, се наведува во анализата. Русија, исто така, стана вториот најголем трговски партнер на Турција, извезувајќи главно нафта, гас и јаглен во неа – во вредност од повеќе од 42 милијарди евра минатата година.
„Треба да се преземат истраги од агенциите за спроведување на законот на ЕУ за да се осигура дека реекспортираните руски нафтени производи во земјите како Турција не влегуваат во земјите што ги санкционираат. Слабата легислатива на ЕУ дозволува мешаната руска нафта да гори автомобили и авиони во Европа“, коментира тој , Раководител на Тимот за анализа на политиката и енергијата Европа-Русија во CREA.
Турција – клучна станица за ЕУ Се верува дека турските складишта последователно станаа клучна станица за руските нафтени деривати на нивниот пат кон глобалната трговија, вклучително и за санкционирани региони како што се Велика Британија, САД и ЕУ. А особено за клучните купувачи во Грција, Италија, Шпанија, Романија и Холандија, се вели и во анализата.
„Конечната продажба на пазарот на ЕУ, каде што цените се многу повисоки поради недостигот на снабдување, значи значителни профитни маргини за секој дополнителен барел што го продава Русија. Цените на турскиот извоз во ЕУ се за 24% повисоки од увозот од Русија. Најголемиот дел од овој профит е направено од трговски посредници на големи руски нафтени компании кои работат на пазарот на ЕУ. Aвторите на анализата, ги повикуваат надлежните органи на ЕУ да извршат соодветни проверки за потеклото на увезената нафта во заедницата и да забранат мешање на руски производи со неруско потекло.