Германските инвестиции во Кина се зголемуваат и покрај напорите на Берлин да се еманципира и диверзифицира од азискиот змеј. Ова е доказ дека компаниите од најголемата европска економија ги игнорираат владините повици да се фокусираат на други, геополитички побезбедни пазари.
Податоците на Бундесбанк покажуваат дека директните инвестиции на Германија во Кина биле 2,48 милијарди евра во првиот квартал од 2024 година, а во вториот квартал достигнале 4,8 милијарди евра. Со што нивниот вкупен износ за првите шест месеци од годинава е 7,3 милијарди евра наспроти 6,5 милијарди евра за цела 2023 година.

Овие инвестиции, главно направени од големите германски производители на автомобили, се во спротивност со предупредувањата од коалицискиот кабинет на германскиот канцелар Олаф Шолц за растечките геополитички ризици поврзани со кинескиот пазар. Претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, го повикува бизнисот на територијата на Европската унија да се „ослободи од ризикот“ на најголемата азиска економија. Многумина во Европа се загрижени дека германските бизнис лидери не научиле од војната во Украина, која ги откри нивните опасни врски со Русија и нивната преголема зависност од рускиот природен гас.

Големата опасност произлегува од геополитичките тензии во Тајванскиот теснец, што може да има катастрофални последици за многу германски компании со силни и продлабочени врски со Кина. Исто така, може да го прекине пристапот на Германија до многу витални суровини потребни за производство на широк опсег на стоки, од хемикалии до соларни панели и батерии за електрични автомобили. Зависноста на Берлин од кинескиот увоз е особено силна за ретките метали како што се скандиумот и итриумот.

Експертите велат дека најголем дел од вложените евра се реинвестирани профити остварени во Кина. Студијата на Институтот за економски истражувања во Келн (IW) покажува дека повеќе од 50% од 19 милијарди евра заработени од германските компании во Кина во 2023 година се инвестирани назад таму.

Економистите велат дека порастот на германските директни инвестиции е одраз на новата стратегија „Во Кина, за Кина“ што ја спроведуваат компании како Фолксваген, кои имаат за цел да префрлат повеќе од она што го произведуваат на еден од нивните најголеми пазари. Тие се мотивирани од дефектите на синџирите на исхрана за време на пандемијата и блокадата на Суецкиот канал, објаснува Фридолин Штрак – специјалист за Кина во Федерацијата на германските индустријалци (БДИ). Штрак додава дека менаџерите на компаниите „се решени да ги намалат сите ризици во синџирите на снабдување преку нивна реорганизација на регионална основа (преку локализација) … што главно се случува во Кина“.

Јирген Метјус – експерт за германско-кинески трговски односи во IW – сепак предупредува дека оваа стратегија може да и наштети на националната економија. Метјус објаснува дека тоа е хеџ од можни геополитички ризици, како што е ескалацијата на тензиите во Тајванскиот теснец, но ќе биде штетен за германската економија и пазарот на труд во земјата. Затоа што Германија „ќе извезува помалку во Кина и таму ќе произведуваат поголеми количини стоки од кинески работници“.

Најновите бројки доаѓаат една година откако владата на Шолц ја усвои својата прва стратегија за Кина, план што го прави случајот за деризикување на односите со азискиот гигант. Иако тој тврди дека е против идејата за „одвојување“ на Германија од Кина и целосно замрзнување на односите, Шолц ги предупредува компаниите „да не ги ставаат сите ваши јајца во една корпа“. Стратегијата бара германските фирми да ги диверзифицираат своите синџири на храна и извозни пазари подалеку од Кина и да ја намалат ранливоста на земјата од надворешни шокови.

Досега, сепак, има малку докази дека компаниите, особено големите производители на автомобили, ги следат насоките на владата. Според американската истражувачка група Rhodium Group, силното темпо на германски инвестиции во Кина ќе продолжи до крајот на оваа година. Аналитичарите ги наведуваат извештаите во последните месеци дека Фолксваген планира да инвестира 2,5 милијарди евра во проширување на производството и нов технолошки центар во градот Хефеи, провинцијата Анхуи. Be Em Ve, пак, има намера да инвестира 2,5 милијарди евра во својата производствена база во Шенјанг.

Според Rhodium Group, во текот на изминатите пет години, германските инвестиции постојано сочинуваат повеќе од 50% од инвестициите на сите 27 земји од Европската унија во Кина, главно поради придонесот на германските производители на возила.

Некои деловни лидери изразуваат лична загриженост за продлабочувањето на врските на германскиот автомобилски сектор со Кина. „Фолксваген“ беше подложен на масовни критики за неговите активности во Ксинџијанг, предизвикани од обвинувањата против локалните власти за масовни репресии врз Ујгурите.