Стефан Мандел во 60-тите години во Романија, страдаше и стравуваше под режимот на Николае Чаушеску, како и милиони други Романци заглавени во земјата. Едно нешто што тој го доби во тој режим денес е директната причина за неговото богатство.

Бидејќи се образувал како економист, излегува дека тој многу добро ги разбира броевите, како еден од оние чудотворни работници што ги разбира на интуитивно ниво.

Во 80-тите, тој го изгради системот и постигна големи придобивки. Досега има 14 пати освоено џекпот, а сега игра за џекпотот на Powerball, 750 милиони американски долари, четврт по големина во американската историја.

Се започна одамна во Романија под комунистите, кога пресмета дека ако купи огромен број талони со одредени броеви, може да биде сигурен дека ќе ја добие барем втората најдобра победа. Тој убеди двајца пријатели дека тие исто така да ги инвестираат парите, затоа што не беше ефтино да се купат толку многу лозови и…

„Освоивме 72.783 леји, што беше еквивалентно на 18-годишна плата во тоа време“, изјави Мандел за Planet Money во 2016 година, пренесува „Вашингтон пост“. И што направи тој? Тој ги искористил парите за да избега од својата сопруга и децата од Романија и на крајот да се пресели во Австралија. Таму го усоврши својот систем. Се вооружи со компјутери, сè што му требаше и пресмета какви комбинации му беа потребни за да се увери дека ќе го добие џекпотот.

Му требаа повеќе пари. Што значеше повеќе инвеститори. Па ги најде. И повторно успеа. Така тие истото го правеа одново и одново. Во осумдесеттите години на минатиот век, тој го погоди џекпотот на мејнстрим лотото 12 пати и ги принуди австралиските власти да ги променат правилата толку многу што повеќе не можеше да го примени тоа што го направи. Што се однесува до него, тоа беше сосема во ред. Тој имаше доволно пари да се сврти кон ждрепката во Вирџинија во САД. Само таа лотарија затоа што таа беше со најмалку од комбинациите што се вртеа од сите други во САД.

Тој пресмета дека за доволно комбинации ќе бидат потребни 7,1 милиони долари. И се покажа како исклучително практично бидејќи тој може легално да ги печати и пополни документите дома. И повторно почна да собира пари од инвеститорите, овој пат неколку илјади од нив, па кога ги собра тие 7,1 милиони, чекаше џекпотот да порасне доволно за да го направи сето тоа вредно до одреден степен.

Кога дојде времето, тој ги наполни сите потребни броеви од неговиот дом во Австралија за три дена. Беше февруари 1992 година кога џекпотот се зголеми на 27 милиони долари, тој плати и удри. Во тоа време беа огромни пари.

Операцијата бараше обемна логистика. Тој ангажирал 30 компјутери и 12 ласерски принтери за да ги отпечатите лозовите. „Користевме помеѓу 20 и 30 тони хартија“, рече тој.

Превозот само во Вирџинија чинеше 60.000 долари. Оттука, Американецот Аниталеј Алекс Јуниор, со кого Мандел договорил сè, презел и им поделил на десетици од своите вработени да ги уплатат на бензинските пумпи и пиланите во Норфолк.

За два дена операцијата помина совршено. И тогаш, неколку часа пред да истече рокот за плаќање, една од пиланите престана да прима усплати. Се испостави дека успеале да уплатат помеѓу шест и седум милиони билети, но на крајот тие останаа на милост и немилост на шансите, огромни за лотаријата во нивна корист, но со оглед на инвестицијата … „Имавме пет лица кои ја придружуваа ждрепката“, рече  Алекс. „Кога излезе комбинацијата од 27 милиони долари, сите беа избезумени“.

И, не само што го освоија главниот џекпот, туку и добија стотици помали придобивки, во вредност од вкупно уште 1 милион долари. Тие беа накратко под истрага од ФБИ и австралиската Комисија за безбедност. И лотаријата од Вирџинија се обиде да ја запре исплатата. Се покажа дека во тоа време, она што го направија беше совршено легално, иако денес не е веќе. Директорот на лотаријата, Кен Торсон, се пожали на медиумите, повикувајќи се на Томас Џеферсон дека лотаријата е шанса за обичниот човек да освои голема награда за малку пари.

Кога сето тоа се собрало и одземало, инвеститорите на Мандел не се збогатиле. Тие мораа да плаќаат даноци, десетици луѓе кои учествуваа во операцијата и на крајот, секој од 2500 инвеститори кои инвестираа 4.000 УСД добија 1.400 УСД во нето-добивка.

Мандел беше мозокот на операцијата и како консултант сам си плати хонорар од 1,7 милиони долари. Следната година тој организираше своја лотарија во Гибралтар и … наскоро помина извесно време во затвор во Израел. Во 2016 година, кога беше лоциран и интервјуиран, тој беше, сепак, во неговата куќа на плажа во Јужен Пацифик, далеку од лудницата на лотаријата.

 

Забрането превземање на содржината без претходна согласност од редакцијата на БанкоМетар.мк