Даноците се неизбежен, иако донекаде непосакуван дел од нашите животи. Некои од најчестите даноци вклучуваат данок на доход, данок на дивиденда, данок на имот и данок на промет, меѓу другото.
Некои земји наплатуваат даноци и за работи како наследство, долгорочни и краткорочни капитални добивки, како и акцизи и премии за осигурување, пишува Јуроњус.
Сепак, дали би платиле данок за нездрава храна? Што е со данокот за името на бебето? Или данок колку пати ќе пуштите вода во тоалетот? Овие и неколку други чудни даноци може да ве натераат да застанете и да се запрашате – дали е ова реално? И тоа е.
Ова се некои од најчудните даноци во светот:
Данок на боровинки
Данокот на боровинки се плаќа во американската сојузна држава Мејн, позната по боровинките. Како резултат на високото производство, државата Мејн воведе данок на боровинки, кој моментално се наплаќа по три центи за килограм диви боровинки. Ова главно се прави за да се спречи прекумерна берба на овошјето, што би било штетно за стопанството на државата. Овој данок се дели помеѓу преработувачот и овоштарот.
Меѓутоа, Комисијата за диви боровинки во Мејн неодамна се откажа од ова. Образложението ги наведува зголемувањето на каматните стапки, трошоците за работна сила и инфлацијата, а сето тоа ги јаде профитните маржи од боровинки. Слично на тоа, климатските промени, нестабилноста на цените и зголемената конкуренција исто така предизвикуваат загриженост.
Комисијата побара привремена едногодишна пауза за данокот на боровинки за да ја застане индустријата на нозе.
Данок за роботи
Данокот за роботи е јужнокорејски данок што е во сила од 2017 година. Тој ефективно ги намали даночните стимулации за инвестиции во роботиката, за да се обиде да го забави губењето на работните места предизвикани од роботите во индустријата. Овие загуби на работни места не се штетни само за работниците и нивните семејства, туку и за владата како целина, намалувајќи ги даночните приходи бидејќи, се разбира, роботите не плаќаат даноци.
Адам Пенингтон, адвокат за вработување во адвокатската фирма Стивенсонс, рече на својата веб-страница:
„Од перспектива на работодавецот, заменувањето на луѓето со роботи на работното место има голем број значајни предности. Роботот нема да поднесе тужба за неправедно отпуштање или дискриминација, ниту пак вработениот робот би барал сметководителите да пресметаат посебни даночни одбитоци и месечни плати. Роботот би можел да му дозволи на бизнисот да генерира многу повеќе приходи без да се грижи за регулативите и заштитата што би спречиле да се покренат тужби против нив“, напиша тој и продолжи:
„Се плашам дека во не толку далечна иднина, помалку квалификуваните работници ќе се соочат со најголем дел од отпуштањата бидејќи нивните работни места ќе бидат преземени од роботи, додека работниците со повисоки квалификации, вештини и искуство, исто така, веројатно ќе бидат отпуштени.
Данок за подригнување на кравите
Данокот за подригнување на кравите кратко траеше во Нов Зеланд, првично предложен од поранешната премиерка Џасинда Ардерн. Ова главно се предлага за намалување на емисиите на стакленички гасови, како што е метанот, во кој земјоделската индустрија обично игра значајна улога.
Сепак, следеа остри критики, бидејќи земјоделците во Нов Зеланд веќе беа значително поефикасни на ова поле од нивните колеги во повеќето други земји. Критичарите, исто така, истакнаа дека наметнувањето повеќе даноци за емисиите на земјоделците, без јасен план или ефективни алатки за тоа како да се намалат, веројатно ќе предизвика губење на работни места, повисоки цени на храната и помали приходи од извоз.
Ова доведе до тоа Нов Зеланд неодамна да го укина данокот за подригнување на кравите, при што министерот за земјоделство Тод Меклеј рече:
„Владата е посветена на исполнување на нашите обврски за климатски промени без затворање на фарми. Нема смисла да се праќаат работните места и производството во странство, додека земјите со помали емисии на јаглерод произведуваат храна што му е потребна на светот“.
„Затоа сме фокусирани на изнаоѓање практични алатки и технологија за нашите земјоделци да ги намалат нивните емисии на начин што нема да го намали производството или извозот“, рече тој.
Данок на чипс
Унгарскиот данок на производи за јавно здравје, колоквијално познат како данок на чипс, е данок на разновидна нездрава храна богата со сол, шеќер и други состојки кои вообичаено се сметаат за нездрави. Ова беше наметнато за да се поттикне населението да направи поздрав избор, како и да се намали дебелината кај тинејџерите.
Воведен уште во 2011 година, тој доаѓа во форма на акциза од 4 проценти за пакувана храна и пијалоци, вклучувајќи слатки, зачини, безалкохолни пијалоци, чипс и овошни џемови.
Други земји, како што е Мексико, исто така имаат данок на нездрава храна, во овој случај данок од 8 проценти што беше воведен во 2013 година на производи, вклучувајќи бонбони, преработена храна базирана на житарки, путер од јаткасти плодови и грицки, сите класифицирани како несуштински. .
Индија, исто така, има данок на маснотии во некои држави, кој се пренесува на храна како хамбургери и пици.
Истражувачот на политиката за храна од Универзитетот во Северна Каролина, Бери Попкин, рече, како што објави Вокс:
„Можеби трошиме од 5 до 7 проценти од буџетот за храна за слатки пијалоци, но трошиме уште 15 до 20 проценти на нездрава храна. Ако земеме земја како САД, 33 до 57 проценти од калориите што ги добиваат адолесцентите се од нездрава храна“.
Данок за името на бебето
Шведскиот данок за име на бебиња е данок на необични имиња за бебиња, особено оние што се значително потешки за изговор.
За овие имиња родителите треба да платат околу 770 долари (717 евра). Некои имиња како „Алах“ и „Икеа“ се целосно забранети, додека други по малку необични имиња како „Лего“ и „Гугл“ сè уште се прифатени. Не се дозволени имиња како Веранда, Металика и Супермен.
Имињата на шведските бебиња мора да бидат одобрени од даночната агенција на земјата пред детето да го достигне својот петти роденден.
Неколку други земји, исто така, имаат ограничувања за имињата на бебињата, при што Јапонија и Франција имаат закони против срамните или понижувачките имиња, додека Нов Зеланд забранува употреба на какви било официјални титули како имиња.
Данок за пуштање вода во тоалет
Данокот за испирање на тоалетот е данок наметнат од американската сојузна држава Мериленд за бројот на пати жителите да ги исплакнат тоалетите, а парите собрани од уредбата одат за обновување на заливот Чесапик, кој е тешко погоден од растот на колониите на алги кои живеат исклучиво на фосфор и азот. Износот на данокот што се применуваше во 2004 година беше првично 30 долари, но во 2012 година беше двојно зголемен, пишува Јуроњуз.