Големите спојувања и аквизиции ќе го прошират тековниот фрагментиран систем за истражување и производство на нафта и гас

Револуцијата во индустријата со шкрилци не беше подвиг за водачите на пазарот на нафта. Независните компании за истражување и производство на нафта и гас, предводени од малку познати директори, го отворија патот за неверојатното зголемување на американското производство на нафта и гас во текот на минатата деценија, пишува Грегориј Мајерс во коментар за „Фајненшл Тајмс“.

Условите сугерираат дека големи спојувања и превземања ќе започнат во секторот во 2020 година, а фрагментираниот систем за истражување и производство на нафта и гас ќе започне да се спојува во големи претпријатија, рече Маерс.

Според него, неколку фактори ја поддржуваат оваа теза. Во раните денови на издавањето на обврзниците и акциите беа издадвани големи количини од страна на компаниите за шкрилци. За цените на нафтата над 100 долари за барел, пазарите на капитал беа задолжителни.

Производството се зголеми, но повратот не. Компаниите во секторот како група не успеаја да ги покријат капиталните трошоци на овие активности. Сега, на 60 долари за барел нафта, инвестициите се малку, а инвеститорите ги нема.

Во исто време, производителите треба да бараат нови бунари. Купување бизнис е побрзиот начин да го направите тоа. Уште повеќе, компаниите стануваат поефикасни, нивната корпоративна вредност е поголема и профитот се размножува, вели Мет Портило, шеф на истражувањето во Тудор, Пикиринг, Холт.

Обединетите компании можат да ги намалат нивните фиксни трошоци. Општите и административните трошоци за помалите производители на нафтени шкрилци се движат од 3 до 4 долари за барел, додека за добро управуваните големи компании паѓаат за половина, додаде Портило.

„Со растот на индустријата за шкрилци, веќе не ни требаат 40 или 50 јавни компании кои развиваат нетрадиционални средства“, рече Портило, чија фирма ги советува енергетските компании. „Навистина стана игра во индустрија“, додаде тој, проценувајќи дека по консолидацијата ќе останат 10-15 компании.

Индустриската логика е во коренот на големата зделка во 2019 година: Оксиентал петролеум ја купи „Анадарко Петролеум“ за 55 милијарди долари, што ја направи компанијата најголем производител на нафта во Соединетите држави. Компанијата вети дека ќе ги намали трошоците за транспорт и администрација по договорот, но инвеститорите сепак продаваа акции на „Окситал Петролеум“ заради долгот што компанијата го презеде за финансирање на трансакцијата.

Повеќето зделки ќе бидат помали, така што нема премија за преземање и брзо враќање, велат аналитичарите. Притисокот за консолидација доаѓа кога растечката група на инвеститори користи еколошки, социјални и менаџерски критериуми за да распредели капитал. Можеби изгледа смешно дека производителите на фосилни горива би можеле да постигнат добри резултати од мерките на животната средина, но некои се обидуваат да го сторат токму тоа.

На пример, EOG врза бонуси со ваквите критериуми. Компанијата направи мерлива промена – намалувајќи го интензитетот на емисиите на стакленички гасови за барел, и покрај тоа што извлекува повеќе нафта.

 

Забрането превземање на содржината без претходно одобрение од редакцијата на БанкоМетар.мк