Во 51 земја, вклучувајќи ги Чад, Јемен, Мадагаскар, Замбија и Сиера Леоне, гладта останува на сериозно или загрижувачко ниво
Стапката на гладта останува на алармантно високо ниво во речиси 60 земји, покажува светскиот индекс, создаден од ирската невладина организација Concern Worldwide и германската “Светска помош за гладните” (Welthungerhilfe).
Во 51 земји, меѓу кои се Чад, Јемен, Мадагаскар, Замбија и Сиера Леоне, гладта останува на тешко или алармантно високо ниво. Во Централноафриканската република (ЦАР) нивото е исклучително загрижувачко, покажува извештајот претставен оваа недела во Милано од италијанската хуманитарна организација Cesvi.
Невладините организации изразуваат силна загриженост за ситуацијата во седум земји (како Сомалија, Бурунди и Сирија), за кои успеале да соберат само делумни податоци.
Вкупно 124 милиони луѓе во светот страдаат од акутна глад. Околу 151 милион деца се недоволно ухранети, а 51 милион се со недоволна тежина.
И покрај овие загрижувачки податоци, постои подобрување. Од 2000 до 2018 година Светскиот индекс на гладот, забележан оваа година во 119 земји, е намален од 29,2 до 20,9. Подобрувања се направени во Ангола, Етиопија, Руанда, Шри Ланка и Бангладеш. Се очекува дека, сепак, од 79 земји во кои е забележано умерено, тешко, или исклучително алармантно ниво, само 29 ќе успеат да стигнат до целта од нула глад во 2030 година.
Ситуацијата е алармантна во Јужна Азија (индекс 30,5) и во суб-сахарска Африка (индекс 29,4), каде нивоата на неухранетост на населението и на смртноста се неприфатливи, нагласува Cesvi. Во ЦАР нивото на неухранетост е 61,8 отсто, во Сомалија 50,6 отсто, а во Зимбабве 46,6 отсто. Во Сомалија смртноста на децата на возраст под 5 години е 13,3 отсто, во Чад – 12,7 отсто, а во ЦАР – 12,4 отсто.
Генералната директорка на Cesvi Даниела Берначи ги повика меѓународната заедница и владите кон заеднички активности за справување со кризата во регионите каде ситуацијата останува загрижувачка, зголемување на инвестициите и поддршка за програми за долгорочен развој. “Гладот е истовремено причина и последица од принудните миграции”, истакна Валерија Еми, координатор на организацијата, според која кон него треба да се пристапи како кон политички проблем.