Огромниот долг од 385 милијарди американски долари кон Кина, кој беше акумулиран од земјите вклучени во иницијативата „Појас и пат“, остана скриен за Светската банка и ММФ, објави американската истражувачка лабораторија АиДата. Во извештајот се наведува и дека голем дел од кинеското финансирање за развој во Пакистан се состои од скапи заеми со камата од 3,76 проценти годишно.

AidData наведува дека Пекинг ги направил своите странски финансиски средства нетранспарентни. Наводно, Кина систематски известува за долгови според моделот на Светска банка, со тоа што позајмува пари на приватни компании во земји со низок среден приход, користејќи канали за специјални намени наместо државни институции, пренесува Никеи.

Ова им отежнува на должниците и мултилатералните заемодавачи да ги проценат трошоците и придобивките од учеството во иницијативата Појас и пат. Исто така, ја зголемува можноста должниците да паднат во стапици на долгови со само еден начин да излезат – со продажба на геополитички важни средства на Кина.

Во извештајот понатаму се наведува дека поради трошоците на Кина за иницијативата Појас и пат, 42 земји сега имаат нивоа на изложеност на јавниот долг кон Кина повисоки од 10 проценти од БДП. На пример, железничкиот проект Кина-Лаос, финансиран од кинеската Ексим банка, вреден 5,9 милијарди долари, е еднаков на една третина од БДП на Лаос и е финансиран исклучиво од скриен долг.

Истражувањето на AidData испита повеќе од 13.000 иницијативи за „Појас и пат“ во вредност од повеќе од 843 милијарди долари во 165 земји во периодот од 2000 до 2017 година. Утврдено е дека кинеското кредитирање на странски земји е драстично променето од времето пред иницијативата „Појас и пат“, пренесува Гардијан. Речиси 70 проценти од заемите сега се наменети за државни компании и банки, проекти за заеднички вложувања, приватни институции и за специјални намени.

Ова доведе до големо известување за обврските за отплата на околу 385 милијарди долари, бидејќи примарните заемодавачи повеќе не се институции на централната влада со построги барања за известување. Овие долгови генерално не се појавуваат во билансите на владата, но повеќето од нив имаат корист од експлицитни и имплицитни форми на заштита на обврската на владата домаќин, замаглувајќи ја разликата помеѓу приватниот и јавниот долг.

„Проценуваме дека владите во просек ја известуваат Кина за нивните фактички и потенцијални обврски за отплата еквивалентни на 5,8 проценти од нивниот БДП, врз основа на проценките за недоволно известување (заеми) за 165 земји“, се вели во извештајот. Тие посочуваат дека Светската банка и ММФ се свесни за овој проблем и дека извештајот само го квантифицирал.

Во извештајот се наведува дека конфискацијата на имотот наместо отплата е дозволена само во директни државни заеми, додека с and почестите аранжмани склучени преку полу-приватни механизми доведоа до отплата од приходите од финансирани проекти. Ова го зголеми ризикот од кинеските заемодаватели, но беше неопходно, бидејќи многу земји веќе беа оптоварени со долгови и официјално не беа во можност да земат повеќе заеми, пренесува порталот Biznis.rs.

Пекинг ги обезбеди своите заеми во земји богати со ресурси, така што 125 милијарди долари заеми за Русија и 80 милијарди долари за Венецуела се обезбедени со приходи од продажба на нафта и гас. Неизвесната ситуација со извршувањето на долгот е во земјите каде што има граѓански немири или лошо управување.